Blok boyutlarını bayt cinsinden tanımlar. Geçerli değerler blok başına ikinin üsteli bir sayı olarak 1024 ila 65536 bayt arasında seçilebilir. Şayet bu seçenek belirtilmemişse, mke2fs blok boyutu dosya sisteminin kullanımına uygun olarak dosya sistemi boyutuna göre kararlaştırılır (bkz: -T seçeneği). Çoğu durumda, ön tanımlı blok boyutu 4k'dır. Blok boyutunun önünde eksi imi ('-') varsa, mke2fs uygun blok boyutunu belirlemek için buluşsal yöntemler kullanır ve blok boyutunu en az blok-boyu bayt olacak şekilde ele alır. Bu, blok boyunun 2k'nın katları olmasını gerektiren bazı donanım aygıtları için kullanışlıdır.

Dosya sistemi oluşturulmadan önce aygıtta bozuk bloklar aranır. Eğer bu seçenek iki kere belirtilmişse, hızlı bir salt okunur sınama yerine daha yavaş ve yıkıcı bir oku/yaz sınaması yapılır.

Bigalloc özelliğini kullanan dosya sistemleri için kümenin boyutunu küme-boyu bayt olarak belirler. Geçerli küme boyutu değerleri, küme başına 2048 ila 256M bayttır. Bu, yalnızca bigalloc özelliği etkinleştirilmişse belirtilebilir. (bigalloc hakkında daha fazla ayrıntı için bkz: ext4(5) ) bigalloc etkinleştirilirse ön tanımlı küme boyutu, blok boyunun 16 katı olur.

Belirtilen kök-dizin içeriği dosya sisteminin kök dizinine kopyalanır.

Diske yazarken doğrudan G/Ç kullanılır. Bu, mke2fs'nin yoğun bir sunucuda çalışan diğer uygulamaları etkileyebilecek çok sayıda tampon önbelleğini kirletmesini önler. Ancak bu seçenek mke2fs'nin çok daha yavaş çalışmasına neden olur, bu nedenle doğrudan G/Ç kullanmanın böyle bir götürüsü vardır.

Hatalar tespit edildiğinde çekirdek kodunun davranışını değiştirir. Her durumda, bir dosya sistemi hatası e2fsck(8)'in bir sonraki önyüklemede dosya sistemini denetlemesine neden olur. hata-davranışı aşağıdakilerden biri olabilir:

continue     Normal çalışma devam eder.
remount-ro   Salt-okunur olarak dosya sistemi yeniden bağlanır.
panic        Çekirdek paniğine neden olur.

Dosya sistemi için genişletilmiş-seçeneklerin kulanılmasını sağlar. Genişletilmiş seçenekler virgülle ayrılır ve eşittir ('=') işaretini kullanarak bir değer belirtilebilir. -E seçeneği, mke2fs'nin önceki sürümlerinde -R idi. -R seçeneği geriye dönük uyumluluk için hala kabul edilmektedir, ancak kullanımı önerilmemektedir. Aşağıdaki genişletilmiş-seçenekler desteklenmektedir:

Belirtilen aygıt, bir blok aygıtındaki bir bölüm olmasa veya diğer girdiler anlamlı olmasa bile mke2fs'yi bir dosya sistemi oluşturmaya zorlar. Dosya sistemi kullanımda veya bağlı gibi görünse bile mke2fs'yi bir dosya sistemi oluşturmaya zorlamak için (gerçekten TEHLİKELİ bir seçenek), bu seçenek iki kez belirtilmelidir.

Bir blok grubundaki blok sayısını belirler. Dosya sistemi için ön tanımlı değer en uygun değer olduğundan, genellikle kullanıcının bu seçeneği kullanması için hiçbir neden yoktur. (RAID dizilerinde dosya sistemleri oluşturan yöneticiler için, grup başına blok sayısını değiştirmek yerine -E seçeneğinin bir parçası olarak adımlı RAID özelliğini kullanmak tercih edilir.) Bu seçenek genellikle sınama uygulamaları geliştiricileri tarafından kullanılır.

bigalloc özelliği etkinleştirilirse, bu seçenek bir blok grubundaki kümelerin sayısını belirler.

Bir ext4 dosya sisteminde büyükçe bir sanal blok grubu (veya "flex_bg grubu") oluşturmak için birlikte paketlenecek blok gruplarının sayısını belirler. Bu, meta veri yerleşimini ve meta veri yoğun iş yüklerinde başarımı iyileştirir. grup-sayısı 2'nin üsteli olmalıdır ve yalnızca flex_bg dosya sistemi özelliği etkinse belirtilebilir.

Bayt/dosya_düğümü oranını (inode_ratio) belirler. mke2fs, diskteki her dosya_düğümü-başına-bayt-sayısı bayt için bir dosya düğümü oluşturur. dosya_düğümü-başına-bayt-sayısı ne kadar büyük olursa, o kadar az dosya düğümü oluşturulur. Bu değer genellikle dosya sisteminin blok boyutundan daha küçük olmamalıdır, çünkü bu durumda kullanılabilecekten daha fazla düğüm oluşturulacaktır. Oluşturulduktan sonra bir dosya sisteminde bu oranın değiştirilmesinin mümkün olmadığı konusunda uyarı verilir, bu nedenle dosya_düğümü-başına-bayt-sayısı için doğru değeri seçerken dikkatli olunmalıdır. Bir dosya sistemi yeniden boyutlandırılırken bu oranı korumak için düğüm sayısının değiştirildiği unutulmamalıdır.

Her düğümün boyutunu (inode_size) bayt cinsinden belirler. dosya_düğümü-boyu değeri, 2'nin üsteli olarak 128 ve üstü olmalıdır. dosya_düğümü-boyu ne kadar büyük olursa, dosya düğümü tablosu o kadar fazla yer kaplar ve bu, dosya sistemindeki kullanılabilir alanı azaltır ve başarımı olumsuz etkileyebilir. Dosya sistemi oluşturulduktan sonra bu değeri değiştirmek mümkün değildir.

128 baytlık dosya düğümü boyutuna sahip dosya sistemleri, 19 Ocak 2038'den sonraki zaman damgalarını desteklemez. 256 bayt veya üstü dosya düğümleri, geliştirilmiş başarım için genişletilmiş zaman damgalarını, proje kimliklerini ve bazı genişletilmiş öznitelikleri dosya düğümü tablosunda saklama yeteneğini destekler.

Ön tanımlı dosya düğümü boyu, mke2fs.conf(5) dosyasında tutulur. e2fsprogs ile birlikte gönderilen mke2fs.conf dosyasında, dosya düğümü boyunun 128 bayt olacağı küçük dosya sistemleri dışında, çoğu dosya sistemi için ön tanımlı dosya düğümü tablosu boyu 256 bayttır (inode_size = 256).

ext3 günlüklü dosya sistemini oluşturur. Şayet –J seçeneği kullanılmamışsa, günlük dosyası öntanımlı özelliklerle oluşturulur. Günlük destekli bir dosya sistemi oluşturabilmek için ext3 destekli bir çekirdek kullanılmalıdır.

Belirtilen günlük-seçenekleri kullanılarak ext3 günlük dosyası oluşturulur. Günlük seçenekleri virgül ile ayrılarak ve her birinin değeri “=” işareti kullanılarak belirtilir. Desteklenen günlük seçenekleri:

Bir dosya sistemi için size ve device seçeneklerinin ikisi birden belirtilmez. Sadece birisi belirtilebilir.

İsmi dosyaismi ile belirtilen bozuk blokların listesini içeren dosyayı okur. Bu listede bulunan bozuk blokların boyu, mke2fs ile kullandığınız blok boyu ile aynı olmak zorundadır. Bir dosya sistemini biçimlemeden önce bozuk blok sınaması için mke2fs’nin –c seçeneğini kullanmak daha kolay ve daha az baş ağrıtıcı olabilir. Böylece mke2fs, badblocks(8) uygulamasına daima doğru girdileri geçebilir.

Dosya sistemi için birim etiketini belirler. Birim etiketi en fazla 16 bayt uzunlukta olabilir.

Süper kullanıcı için ayrılacak blokların yüzdesini ayarlar. Saçılımı önler ve syslogd(8) gibi root iyeliğindeki artalan süreçlerinin, ayrıcalıklı olmayan işlemlerin dosya sistemine yazması engellendikten sonra doğru şekilde çalışmaya devam etmesini sağlar. Ön tanımlı değer %5’dir.

Dosya sisteminin en son bağlandığı dizini belirler. Bu, dosya sisteminin nereye bağlanacağını belirlemek için, en son bağlanılan dizini kapatan yardımcı uygulamalar için faydalı olabilir.

Dosya sistemi oluşturulmaz, sadece işlemleri gösterir, Yapsaydık ne olurdu sorusuna cevap bulmak için en uygun yoldur. Bu seçenek, belirli bir dosya sistemi için, yedek süper blokların yerini tespit etmek için kullanılır, bunun için dosya sisteminin ilk oluşturulması esnasında kullanılan mke2fs girdileri kullanılır (tabii ki -n seçeneği eklenerek).

Düğüm boyuna göre hesaplanmış düğüm sayısı yerine bu seçenekle toplam dosya düğümü sayısı belirtilebilir. Bu seçenek, kullanıcının istediği değeri doğrudan atamasını sağlar.

Dosya sisteminin "creator operating system" alanının öntanımlı değeri yerine yazılacak değer. Normalde bu değer öntanımlı olarak mke2fs uygulamasının üzerinde derlendiği işletim sistemine ayarlıdır.

Dosya sistemini verilen özellikler (dosya sistemi seçenekleri) ile oluşturur. Öntanımlı olarak açık olan özelikler önlerine ‘^’ simgesi getirilerek kapatılabilir. /etc/mke2fs.conf yapılandırma dosyasında, base_features (temel_özellikler) olarak öntanımlı olarak etkinleştirilen özellikler ya [defaults] (öntanımlılar) bölümünde ya da -T seçeneğiyle belirtilen kullanım türleri için [fs_types] (dosya türleri) alt bölümlerinde belirtilir. Dosya sistemi türleri ve kullanım türlerine ait özelliklerle ilişkilendirilerek daha da değiştirilmiş özellikler [fs_types] alt bölümlerinde bulunur. Daha fazla ayrıntı için mke2fs.conf(5) kılavuz sayfasına bakılabilir. [fs_types] bölümünde bulunan dosya sistemine özgü yapılandırma tanımları, [defaults] bölümünde bulunan genel ön tanımlıları geçersiz kılar.

Dosya sistemi özellikleri, bu seçenek tarafından belirtilen özellikler kullanılarak veya bu seçenek verilmezse, yapılandırma dosyasında, oluşturulan dosya sistemi türü için default_features (öntanımlı_özellikler) olarak veya [defaults] (öntanımlılar) bölümünde daha ayrıntılı düzenlenebilir.

Dosya sistemi özellikleri, etkinleştirilecek özelliklerlerin virgül ayraçlı bir listesidir. Bir özelliği devre dışı bırakmak için, özellik adının önüne bir şapka (‘^’) karakteri eklemek yeterlidir. Bağımlılık içeren özellikler başarıyla kaldırılmaz. Sözde dosya sistemi özelliği "none", tüm dosya sistemi özelliklerini siler.

Atanabilecek özelliklerin tam listesi açıklamalarıyla ext4(5) kılavuz sayfasında bulunabilir.

Sessiz çalışma. mke2fs’nin bir betik içinden çalıştırıldığı durumlar için oldukça uygundur.

Yeni dosya sistemi için dosya sistemi sürümünü düzenler. Sadece 1.2 çekirdekler 0 sürümü dosya sistemlerini desteklemektedir. Öntanımlı olarak 1 sürümü dosya sistemleri oluşturulur.

Kurtarma amacıyla sadece süper blok ve grup tanımlayıcılar yeniden yazılır. Bütün süper bloklar ve yedek süper blokların zarar gördüğü durumlar için faydalıdır ve fedakar kurtarma yöntemi tercih edilir. Bu seçenek ile mke2fs süper blokları ve grup tanımlayıcılarını tekrar ilklendirir, düğüm tablosuna, blok ve düğüm biteşlemine dokunmaz. Bu seçeneğin kullanılmasında sonra e2fsck derhal çalıştırılmalıdır. Herhangi bir verinin kurtarılma garantisi olmadığı unutulmamalıdır.

Disk üzerindeki yerleşimi etkileyen mke2fs için olası seçeneklerin çok çeşitli olması nedeniyle, bu seçeneği kullanırken blok boyutu, dosya sistemi türü, özellik bayrakları ve diğer ayarlanabilirler, vb. ile ilgili seçenekler için tam olarak aynı biçem seçeneklerini belirtmek önemlidir yoksa dosya sistemi daha da bozulabilir. Dosya sistemlerinin yeniden boyutlandırılması veya özelliklerin biçimlendirme zamanından sonra etkinleştirilmesi gibi durumlarda, tüm süper blokların üzerine doğru şekilde yazmak imkansız olabilir ve en azından bazı dosya sistemi bozulmaları meydana gelebilir. Bu bakımdan, bunları dosya sisteminin tam bir kopyasında çalıştırmak en iyisidir, böylece yapılanlar işe yaramazsa diğer seçenekler denenebilir.

Oluşturulacak dosya sistemi türünü (yani ext2, ext3, ext4, vb.) belirler. Bu seçenek belirtilmezse, mke2fs, komutun nasıl çalıştırıldığına bakarak (örneğin, mkfs.ext2, mkfs.ext3 ve benzeri komutların adını kullanarak) veya /etc/mke2fs.conf tarafından tanımlanan özelliklere göre dosya türünü kendi seçecektir. Bu seçenekle, mke2fs, /etc/mke2fs.conf içindeki [fs_types] bölümündeki seçimlere bağlı olarak kullanılacak dosya sistemi seçeneklerini belirleyecektir.

Yeni oluşturulan dosya sisteminde ayarlanması gereken dosya sistemi seçeneklerini doğrudan eklemek veya kaldırmak için -O seçeneği kullanılırsa, ortaya çıkan dosya sistemi, istenen dosya sistemi türü tarafından desteklenmeyebilir. (örneğin, "mke2fs -t ext3 -O extent /dev/sdXX" komutu Linux çekirdeğinde bulunan ext3 gerçeklenimi tarafından desteklenmeyen bir dosya sistemi oluşturur; "mke2fs -t ext3 -O ^has_journal /dev/hdXX" komutu ise günlüğü olmayan bir dosya sistemi oluşturacak ve bu nedenle Linux çekirdeğindeki ext3 dosya sistemi kodu tarafından desteklenmeyecektir.)

Dosya sisteminin nasıl kullanılacağını belirler, böylece mke2fs bu kullanım için en uygun dosya sistemi özelliklerini kendi seçebilir. Desteklenen kullanım türleri /etc/mke2fs.conf yapılandırma dosyasında tanımlanmıştır. Virgül ayraçlı bir liste kullanarak bir veya daha fazla kullanım-türü belirtebilir.

Bu seçenek belirtilmezse, mke2fs, oluşturulacak dosya sisteminin boyutuna göre tek bir öntanımlı kullanım türü seçecektir. Dosya sistemi boyutu 3 megabayttan küçükse floppy, 3 megabayttan büyük veya buna eşit ancak 512 megabayttan küçükse small, 4 terabayttan büyük veya ona eşit, ancak 16 terabayttan küçükse big, 16 terabayttan büyük veya ona eşitse huge, aksi takdirde, default dosya sistemi türü kullanılır.

Dosya sisteminin evrensel benzersiz tanımlayıcısını UUID olarak belirler. UUID, tire ayraçlı bir dizi onaltılık basamaktan oluşur, örneğin: "c1b9d5a2-f162-11cf-9ece-0020afc76f16". UUID olarak ayrıca şunlar belirtilebilir:

clear  dosya sistemi UUID'sini temizler
random rastgele bir UUID üretir
time   zamana dayalı bir UUID üretir

Ayrıntılı çıktı verir.

mke2fs’nin sürüm numarasını görüntüler ve çıkar.

Bir dosya sistemi bloğunun üzerine yazmadan önce, bloğun eski içeriğini gerial-dosyası dosyasına yazar. Bu geri alma dosyası, bir şeyler ters gittiğinde dosya sisteminin eski içeriğini geri yüklemek için e2undo(8) ile birlikte kullanılabilir. gerial-dosyası olarak boş dizge ("") belirtilirse yapılandırma dosyasındaki undo_dir yönergesinde veya E2FSPROGS_UNDO_DIR ortam değişkeninde belirtilen dizinde mke2fs-aygıt.e2undo adlı dosyaya yazılır.

Sıfırdan farklı bir değer atanırsa, dosya düğümü tablosu ilklendirilirken sync(2) çağrısının ne sıklıkla kullanılacağını belirler.

Yapılandırma dosyasının yerini belirler (bkz: mke2fs.conf(5)).

Sıfırdan farklı bir değer atanırsa, ilk temel blok grubunu saptamakta kullanılır. Genellikle hata ayıklama amacıyla kullanılır.

Sıfırdan farklı bir değer atanırsa, aygıtın mantıksal sektör boyutunu saptamakta kullanılır

Sıfırdan farklı bir değer atanırsa, aygıtın fiziksel sektör boyutunu saptamakta kullanılır

Tanımlanırsa, bağlama sayısı veya denetim aralığının sebep olduğu dosya sistemi otomatik denetim iletisi gösterilmez.